Bij een historische samenkomst van Afrikaanse leiders op de Keniaanse top hebben ze de Verklaring van Nairobi uitgegeven: een oproep om klimaatverandering wereldwijd tegen te gaan, met Afrika als belangrijke speler in het midden gepositioneerd.

‘Wie in Afrika woont,’ stelt Shungu Kanyemba, ‘weet dat tachtig procent van onze bevolking van economische activiteiten uit het achterland afhankelijk is. We hebben allemaal wel een neef die nog steeds op het platteland werkt, als boer, en elke keer als je er langsgaat realiseer je je dat het leven er niet verandert. Ze maken de bakstenen nog *altijd op dezelfde manier! En dàt mag weleens omgegooid worden.’

Gerard Oonk bundelde zijn tientallen jaren van betrokkenheid bij India in het boek ‘Een berg verzetten -veertig jaar vechten voor mensenrechten in India’. Een mooi overzichtsboek over de geschiedenis van de Landelijke India Werkgroep, een pionier in Nederland als het gaat om het adresseren van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen

Om zaken daadwèrkelijk te veranderen moet je met de lokale overheid in zee, denkt Martin Watsisi, een regionale WASH-adviseur van het in Den Haag gevestigde *IRC. In het westen van Oeganda, in Kabarole, is hij zo’n verband aangegaan om betere waterdiensten aan de bevolking te leveren – en dat is enerverend: ‘Elke dag heeft weer wat anders voor me in petto.’

Toen de wereld getroffen werd door de Corona-crisis was er ineens sprake van zogeheten ‘onmisbare beroepen.’  Volgens Hans Beerends heb je naast ‘onmisbaren’ ook de ‘maatschappelijk overbodigen.’ En laten dat nu net degenen zijn die met hun graaizucht en bezuinigingsdrift de maatschappelijk zo noodzakelijke gemeenschapszin in Nederland ondermijnen.

Het Tangaza University College in Nairobi is een oase als het om inclusief hoger onderwijs in Kenia gaat. Hier werkt Brenda Kiema met haar team aan een kleine revolutie. ‘Wij definiëren dat als het in staat stellen om iemand met een beperking een zo goed als normaal leven te laten leiden. Bíjna normaal betekent dat je de barrières weghaalt of minimaliseert die iemand hindert om onafhankelijk te zijn.’ Twee studenten getuigen ervan, opgebloeid en wel.

Stop met al die kleingeestige conversaties over transmensen en anderen uit de lhbti-gemeenschap, zegt Cleopatra Kambugu, de eerste transgenderpersoon die door de Oegandese regering is erkend. ‘Van oudsher is Afrika een regenboogcontinent: we hebben alle kleuren als het gaat om huid, ogen en haar. Waarom zouden we ons tekortdoen door de diversiteit op het gebied van seksualiteit niet te erkennen?’

Deze week vindt het High-Level Political Forum on Sustainable Development plaats; het eerste grote internationale politieke event waar wordt gesproken over de voortgang op het zesde duurzame doel sinds de historische VN-Waterconferentie in New York van maart dit jaar. Meer dan tienduizend deelnemers uit 193 landen kwamen daar bij elkaar om voor het eerst in bijna vijftig jaar wereldwijde watervraagstukken te bespreken

Gebaseerd op tientallen jaren ervaren binnen ontwikkelingssamenwerking, schreef Erik van der Sleen het vuistdikke boek ‘Ontwikkeling van binnenuit.’ Naast de bekende begrippen top-down en bottom-up komt hij met de term ontwikkeling van ‘binnenuit.’ Een recensie.

Sarah Martha Anyika is een 30-jarige changemaker die zich inzet om lokale middelen te mobiliseren en vrouwen in West-Kenia mondiger te maken. Door maandverband te verstrekken wil ze ‘menstruatiearmoede’ tegengaan en meisjes met een bescheiden achtergrond op school houden. Ze gelooft dat deze meisjes met de juiste empowerment kunnen gedijen in een wereld die snel verandert.

Hoewel het werk van Nice Nailantei Leng’ete uit zelfbescherming is geboren, heeft het inmiddels duízenden andere meisjes van…

Vandaag is Liana Hoornweg precies honderd dagen directeur van Partos, de branchevereniging voor ontwikkelingssamenwerking. Een gesprek over haar roerige wittebroodsweken en haar teleurstelling in minister Schreinemacher. ‘Je zou verwachten dat iemand als een leeuwin voor haar portefeuille zou vechten.’

Htet Oo Wai weet wat het is om onder een autocratisch regime te leven, in Myanmar, in haar geval. De strijd voor meer democratie voert ze vastberaden, ondanks tegenslagen. ‘Menselijke vrijheid kan nooit geheel en al worden onderdrukt – zelfs niet in de meest repressieve samenleving.’