journalistiek over mondiale samenwerking

De Afrika-strategie is ‘het vehikel bij uitstek’ om de sociale bescherming voor kwetsbare groepen op te schroeven, schrijven Jochem Duinhof en Zina Nimeh in dit opiniestuk. En zo geef je ze de ruimte ‘om hun rol in de gemeenschap in te nemen’ – en zo’n kans komt niet voortdurend voorbij, sporen ze de ministers aan.

Wie de cijfers erop naslaat, kan maar tot één conclusie komen: Afrika vergrijst de komende jaren in rap tempo – en het is evident dat dat gevolgen heeft voor de manier waarop duurzame economische ontwikkeling en armoedebestrijding er tot stand komen, schrijft Jochem Duinhof, politiek adviseur bij Dorcas

Nederland heeft als belangrijk handelsland een grote sociale en ecologische voetafdruk over de grens. De beleidsnotitie Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, waarover de Tweede Kamer op 28 september debatteert, bevat een aantal veelbelovende elementen die het Nederlandse handelsbeleid daadwerkelijke duurzaam en rechtvaardig kunnen maken. Maar om daar te komen moet de minister haar ambities wel omzetten in daadkrachtig beleid, schrijft Karin van Boxtel van Both ENDS in deze opiniebijdrage.

Een generatietoets, flexibele fondsen voor jongerenorganisaties en vooral geen kindertafels meer. Zomaar een paar ideeën die onlangs tijdens een jongerenpanel op de Afrikadag zijn geopperd – en vandaag, 12 augustus, is het de Internationale Jongerendag en tijd voor een terugblik van Tess Vanacker, beleidsmedewerker bij  Amref Flying Doctors. Dit jaar zet de VN het thema ‘intergenerationele solidariteit’ in de kijker.

Vrijdag, laat in de middag, lanceerde minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking Liesje Schreinemacher haar nieuwe nota. Het is moeilijk er enige duidelijkheid, er een heldere strategie in te vinden: het is vaagheid troef, stelt Paul Hoebink.

De IOB-evaluatie van het Nederlandse hulp-en handelsbeleid, kent volgens Ruerd Ruben (emeritus-hoogleraar Wageningen Universiteit en voormalig directeur van de IOB) een blinde vlek: het refereert veel te weinig aan internationale vakliteratuur. Als dat wel zou zijn gedaan, en dus ook ervaringen van buiten Nederland zouden zijn meegenomen, ontstaat een ander beeld.

In de aanloop naar de nieuwe beleidsnota van minister Schreinemacher, publiceren we vandaag opnieuw het stuk dat Woord en Daad directeur Rina Molenaar vorig jaar schreef. ‘Mijn oproep aan Den Haag: doe het anders. Maak beleid dat tien jaar meegaat, om tot de grondoorzaken te komen.’

Een volgende repost van een artikel uit 2021. Jack van Ham en Bram van Leeuwen (twee voormalige ICCO-bestuurders) zien dat de waardering voor ontwikkelingssamenwerking sterk afneemt – en dat in tijden van internationale crises. Het vraagt een creatief en origineel initiatief van politiek en samenleving: de DES-formule. Ze doen het hier uit de doeken.

De academische gemeenschap van ontwikkelingsdeskundigen in Nederland heeft een brief aan minister Kaag geschreven waarin ze zes concrete aanbevelingen doet in het licht van de coronacrisis. Variërend van het binnen het Nederlandse kabinet een discussie op gang te brengen over de gezondheidsuitdagingen wereldwijd tot het belang van actie voor een nieuwe ontwikkelingsagenda. Vice Versa drukt de brief integraal af.

De situatie aan de buitengrenzen van Europa bereikte deze week een dramatisch dieptepunt. Waarom horen we niets van minister Kaag, vraagt Ellen Mangnus zich af. Was zij immers niet de minister van de veel geroemde Abel Herzberglezing met de titel: ‘Wees niet stil, we zijn met velen.’

Grote donoren doen er alles aan om het ondernemerschap van Nederlandse ontwikkelingsorganisaties aan banden te leggen. Dat moet veranderen, schrijft Marc Broere in deze opiniebijdrage. Alleen met flair en risico’s nemen kun je de wereldproblemen te lijf gaan, niet met de mentaliteit van een boekhouder.